Ποια η σχέση υπέρτασης και γλαυκώματος;

Η σχέση γλαυκώματος και υπέρτασης δεν είναι απόλυτα τεκμηριωμένη, καθόσον εδώ και πολλά χρόνια υπάρχουν αντικρουόμενα βιβλιογραφικά δεδομένα. Μία πολύ πρόσφατη μελέτη από την Δανία προσπάθησε να αξιολογήσει εάν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ αντιυπερτασικής φαρμακευτικής αγωγής και ανάπτυξης γλαυκώματος.

Οι ερευνητές μελέτησαν δεδομένα 16 ετών (1996-2012) από το Εθνικό Δανικό Μητρώο Στατιστικών Φαρμακευτικών Προϊόντων, και αφορούσαν περισσότερα από 2,6 εκατομμύρια άτομα ηλικίας 40 έως 95 ετών. Από αυτή την ομάδα ελέγχου, 739.494 ασθενείς ελάμβαναν αγωγή με αντιυπερτασικά φάρμακα και 115.617 ελάμβαναν επίσης αγωγή για γλαύκωμα. Κατά τη διάρκεια της μελέτης, περίπου το 6%  των ασθενών που λάμβαναν ήδη φαρμακευτική αγωγή για υπέρταση, χρειάστηκε να ξεκινήσουν παράλληλα αγωγή για γλαύκωμα, ενώ αντίθετα μόνο το 1,3% των ασθενών χωρίς υπέρταση ξεκίνησαν αντιγλαυκωματική αγωγή. Επιπλέον, στο 32% των ασθενών με γλαύκωμα, χρειάστηκε να συνταγογραφηθεί και αντιυπερτασική φαρμακευτική αγωγή κατά τη διάρκεια της μελέτης. Συνοπτικά, η ανάλυση κατέδειξε ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ υπέρτασης και γλαυκώματος, και συγκεκριμένα αυξημένη συχνότητα εμφάνισης γλαυκώματος σε υπερτασικούς ασθενείς. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό για τους ιατρούς να γνωρίζουν αυτή τη συσχέτιση και να διασφαλίζουν τον κατάλληλο έλεγχο αυτών των ασθενών.

Η ανάλυση των αποτελεσμάτων ανέδειξε επίσης ότι η θεραπεία με αντιυπερτασικά φάρμακα μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης γλαυκώματος κατά περίπου 43% έναντι της τάσης προ θεραπείας. Αν και τα συγκεκριμένα δεδομένα φαίνονται πολύ ελπιδοφόρα και η μελέτη περιλαμβάνει μεγάλο πληθυσμό και σύνθετες στατιστικές αναλύσεις, είναι ίσως δύσκολο να συμπεράνουμε ότι η ίδια η αντιυπερτασική φαρμακευτική αγωγή καθυστερεί την έναρξη του γλαυκώματος. Πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη μερικοί βασικοί περιορισμοί, όπως για παράδειγμα ότι οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιυπερτασικά τύπου β-αναστολέων, παρουσιάζουν επίσης κάποια μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης (ΕΟΠ) ως αποτέλεσμα της συστηματικής αντιυπερτασικής αγωγής. Αυτό το οποίο μπορούμε να υποστηρίξουμε με μεγαλύτερη σιγουριά από την μελέτη αυτή είναι ότι η αντιυπερτασική φαρμακευτική αγωγή μπορεί να καθυστερήσει την έναρξη της θεραπείας για γλαύκωμα, όχι απαράιτητα όμως και την εμφάνιση της ίδιας της πάθησης του γλαυκώματος.

Πηγή :

Horwitz Α, Klemp Μ, Jeppesen J, Tsai JC, Torp-Pedersen C, Kolko M. Hypertension 2017, 69: 202-210